Aktualnie obowiązujące w Polsce zasady zezwalają na pochówek w: grobie, krypcie czy też urnie w specjalnie do tego przygotowanym kolumbarium. 

Groby zmarłych – pamiątka z granitu, piaskowca lub marmuru 

W Polsce nadal najbardziej popularną formą pochówku jest grzebanie osoby zmarłej w ziemi. Aby oznaczyć to miejsce stawia się w tym miejscu pomniki, które najczęściej wykonane są z granitu, piaskowca i marmuru. W przypadku pogrzebów o charakterze religijnym na nagrobkach bardzo często umieszcza się symbole z nim związane. Na tablicę wpisuje się imię i nazwisko zmarłego, liczbę przeżytych lat, datę śmierci oraz sentencję / modlitwę. 

Krypty – miejsce pochówku osób wybitnie zasłużonych 

Krypty to pomieszczenie znajdujące się w podziemiach kościoła. Pierwotnie w tym miejscu przechowywano relikwie jednak z czasem zaczęto w nich chować również zmarłych. Zazwyczaj były to osoby wybitnie zasłużone: najważniejszych przedstawicieli kościoła katolickiego, władcy i zacniejsi obywateli kraju. 

Ogrody pamięci – niezgodne z obowiązującymi przepisami prawnymi

Ogrody pamięci to specjalnie wydzielone miejsca, na których można rozsypać uprzednio skremowane szczątki osoby zmarłej. Na tej przestrzeni nie są stawiane pomniki, ani inne indywidualne oznaczenia. Jedyną możliwą formą upamiętnienia osoby, której prochy rozsypano jest umieszczenie pamiątkowego epitafium. 

Ta forma jednak nie jest jednak zgodna z aktualnie obowiązującym w Polsce prawem. Budzi również wiele wątpliwości wśród środowiska kościelnego , mimo że z punktu widzenia względów sanitarnych nie ma ku takiej formie pochówku żadnych przeciwwskazań. Takie ogrody pamięci można znaleźć w kilkunastu krajach na całym świecie. 

Kolumbaria – starożytny pomysł w nowożytnych czasach 

Początki kolumbarium sięgają wczesnego okresu chrześcijaństwa. Tą nazwą określano ścianę służącą do masowych pochówków wielu osób. Nazwa tej budowli pochodzi od słowa gołębica. W obecnych czasach starożytne kolumbaria nabrały nowego życia i  często budowane są w pobliżu krematoriów. 

W wyniku kremacji ciało osoby zmarłej jest wkładane jest do specjalnego pieca i spalane w temperaturze 900-1100 stopni. Przed przystąpieniem do procedury odbywa się pożegnanie z rodziną.